امام صادق( علیه السلام) فرمود:
یاد مرگ شهوات را می میراند و ریشه های غفلت را می کند و دل را به وعده های خدا قوی می دارد و خوی را نرم می نماید.

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) اصحاب خود را زیاد سفارش می کرد به یاد مرگ کردن و می فرمود: زیاد یاد مرگ کنید زیرا یاد مرگ کردن شکننده لذات نفسانی و مانع از میل های حیوانی است.
«ای بندگان خدا کسی که آمرزش به او نرسیده حالت پس از مرگش بدتر است از حالت مرگش، در حذر باشید از قبر و تنگی و سختی و تاریکی و تنهائی آن به راستی قبر هر روز می گوید منم خانه غربت، منم خانه ی خاک ، منم خانه وحشت، و قبر(یعنی جایگاه انسانی پس از مرگ) یا بوستانی است از بوستان های بهشت و یا گودالیست از گودالهای آتش.»

دارالسلام نوری به نقل از کتاب قلب سلیم از عبدالحسین دستغیب شیرازی، ص324.