غروب سرخ فام

#غروب سرخ فام
قالَ رَسُولُ اللّهِ صلّى اللّه علیه و آله :
اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ علیه السّلام حَرارَةً فى قُلُوبِ الْمُؤ منینَ لا تَبْرَدُ اَبَداً.
پیامبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله فرمود : براى شهادت حسین علیه السلام ، حرارت و گرمایى در دلهاى مؤ منان است که هرگز سرد و خاموش نمى شود .
منبع : کتاب جامع احادیث الشیعه ، ج 12، ص 556

کثرت علاقه‌ی امام حسین(ع) نسبت به قاسم(ع)
در علاقه‌ی زیاد امام حسین(ع) به قاسم(ع)، شواهد بسیاری ذکر شده از جمله اینکه حضرت سیدالشهداء(ع) در وداع هیچیک از شهدا غش نکرد مگر در وداع حضرت قاسم(ع) و منجمله حضرت سیدالشهداء(ع) در ابتدای امر، اجازه نداد که حضرت قاسم(ع) به میدان برود مگر بعد از التماس و بوسیدن دست و پای عموی بزرگوارش. هنگامی که امام حسین(ع) ناله‌ی حضرت قاسم(ع) را شنید، با شتاب به بالین او آمد و اینگونه به بالین شهیدی نشتافته بود و وقتی به بالین قاسم(ع) آمد، لشکر را نفرین نمود.
امام حسین(ع) همانطور که صورت به صورت علی‌اکبر(ع) گذارد، وقتی که به بالین حضرت قاسم(ع) آمد سینه‌اش را به سینه‌ی او چسباند. حاصل اینکه از آنچه گفته شد، معلوم می‌شود که حضرت سید‌الشهداء(ع) به حضرت قاسم(ع) و علی‌اکبر(ع) به یک نحو محبت داشت و به یک چشم نظر می‌فرمود.

حضرت قاسم (ع) فرزند امّ ولد بود، و مادرش «رَمله» نام داشت که به «امّ ابی‌بکر» معروف بود. زیرا از امام حسن مجتبی (ع) فرزند دیگری به نام ابوبکر به دنیا آورده بود. جناب قاسم (ع) یکی دیگر از مشرّف شدگان به سلام ناحیه‌ی مقدّسه است.

حدیثی از امام علی (علیه السلام)

ماجرای شفا گرفتن حضرت آیت الله بروجردی از تربت عزاداری امام حسین

آیت الله محمد یزدی می گوید:یکی‌ از مطالبی‌ که‌ در خصوص‌ حضرت آیت الله بروجردی شهرت‌ یافته‌ است‌ شفا گرفتن‌ ایشان‌ از سیدالشهدا(ع‌) است‌.ظاهراً یک‌ بار چشمان‌ ایشان‌ دچار ضعف‌ یا درد می‌شود و نیاز به‌ عینک‌ پیدا می‌کند. از قضا آن‌ ایام‌ مقارن‌ با ایام‌ محرم‌ و خروج‌ دستجات‌ سینه‌زنی‌ و عزاداری‌ بود. آن‌ مرحوم‌ دستور می‌دهد که‌ قدری‌ از گلی‌ که‌ عزاداران‌ حسینی‌ به‌ سر می‌مالند برای‌ ایشان‌ بیاورند تا به‌ چشمهایشان‌ بکشند. این‌ کار را می‌کنند و باعث‌ بازگشت‌ سلامت‌ و صحت‌ به‌ چشمان‌ ایشان‌ می‌شود.
البته‌ این‌ قضیه‌ را از خود ایشان‌ و نزدیکانشان‌ نشنیده‌ام‌؛ ولی‌ هر بار که‌ سؤال‌ می‌کردیم‌ ایشان‌ چگونه‌ در سن‌ کهولت‌ بدون‌ نیاز به‌ عینک‌ به‌ کتاب‌ نگاه‌ می‌کنند، در پاسخ‌ همین‌ داستان‌ را تعریف‌ می‌کردند.
حضرت آیت الله جعفر سبحانی نیز می گوید: توسل حضرت آیت الله بروجردی به اهل بیت بسیار قوی بود . داستانی است که حتما شنیده اید ولی من آن را با دو واسطه برای شما نقل می کنم : مرحوم آقای مفتح رفته بودند خرم آباد برای منبر و از قول مرحوم آیت الله کمالوند برای ما نقل می کردند :آیت الله بروجردی چشم درد شدید داشتند . در ایام محرم ، یک روز که سینه زن های آغشته به گل به منزل ایشان می آیند ، آیت الله بروجردی تیمناً مقداری از آن گل ها را برداشته و بر چشم خود می مالند . چشمشان شفا می یابد به طوری که تا آخر عمر هم ، نیاز به عینک پیدا نکرد و کتابهای خط ریز را به خوبی مطالعه می کرد .

منبع: چشم و چراغ مرجعیت ، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم ، ص 192 .